Πάγωμα στιγμής.
Ακούνητος χρόνος
Εγκλωβισμένος μέσα στο πλαίσιο
Που διάλεξα για αυτόν.
Βρόμικο πεζοδρόμιο,
Μια τσάντα
Υποτυπώδης πάγκος παραπέρα…
Όνειρα
Που πίνονται,
καλοκαιρινό βράδυ,
γεμίζουν τα μάτια με ταξίδια…
Μέχρι κάποιοι ξενύχτηδες πεζοί
Από τον θρόνο τους διατάξουν,
το όνειρο να κλίσει απότομα.
Αλλά μένει αυτο...
Η εικόνα της στιγμής,
να θυμίζει το όνειρο.
Όταν αυτό ξεχαστεί στην λήθη
χρόνια μετά
Εμφανιστεί θα πει,
ήμουν εδώ!
Από μία φωτογραφία της Emily Pigou Trip73p
29/7/20011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου