Πρέπει να ήταν παλιά,
Τραγούδια ακούγονταν και γέλια.
Εκεί πέρα στα καμένα δάση,
χρόνια κρατούσε η γιορτή,
Κρατούσε με χορό.
Φονικό δεν άργησε να ‘ρθει.
Εκεί πέρα στα τότε δάση.
Κανείς δεν έμαθε γιατί,
τόσο μίσος σε μια στιγμή,
σπαθιά να παίζουν την φωτιά
να κόβουνε το χώμα.
Πάνε χρόνια πολλά.
Τρελοί το λένε πια
Εκεί στα καμένα δέντρα
Ήρθε το κακό.
Από τότε,
τα δέντρα αυτοκτόνησαν,
πνίγηκαν τα ζώα,
μάτια ανθρώπων δεν μίλησαν ποτέ.
Δεν ήμουν εκεί για να το δω,
Τυχαία είδα το νερό,
μύρισα το χώμα.
Κάποιος στο δρόμο,
μουρμούριζε σιγά…
Πάνε χρόνια πολλά…
Που το κακό δεν άργησε να ‘ρθει…
Καήκανε τα δέντρα…
Καήκαν οι ψυχές…
Ήμουν εκεί να σας το πω…
Trip73p
8/8/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου