Καθώς το
μπουκάλι ρίχνει,
το ποτό στο
ποτήρι,
το τραπέζι
αλλάζει εικόνα,
παίζει με το
φώς...
Και άλλο ποτήρι
κατεβαίνει άδειο,
τώρα παίζει και
η καρέκλα,
όλα μέσα στο
σχέδιο
που πιστά
ακολουθώ...
όποτε μπορώ!!!
όποτε θέλω!!!
Τώρα είναι αργά
για τα
πισωγυρίσματα
μέσα στο μυαλό.
θέλω να πάω
σπίτι
μα ο δρόμος
έγινε μεγάλος.
όποτε θέλω!!!
όποτε μπορώ!!!
και αυτή η ζάλη
της χαράς
και της
ανοησίας
συνεχίζει να στοιχειώνει
την ζωή μου...
...όποτε
θέλω!!!
...όποτε
μπορώ!!!
300506 Trip73p
08.10.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου