Τραπεζαρία.
Το τραπέζι στρώθηκε με τα καλά του.
Κολονάτα ποτήρια ,
κρασί,
μαρτυρούν την σημαντικότητα.
Ασημικά,
πιατέλες,
τραπεζομάντιλο άσπρο.
Εκείνος μπαινοβγαίνει λίγο αμήχανος.
Ταχτοποιεί τα πάντα.
Τοποθετεί λουλούδια στο βάζο
Τραβάει τις κουρτίνες.
Βαριές σαν πέπλο που θα σκεπάσει την στιγμή.
Ο Tom Waits αφήνει την βραχνή του φωνή
να κυριαρχήσει στον χώρο…
Κουζίνα
Το κρέας είναι από ώρα έτοιμο
Άλλο ένα τσιγάρο έσβησε στο τασάκι.
Έρχεται η ώρα του επόμενου.
Έρχεται η ώρα της συνάντησης.
Η νευρικότητα αρχίζει να περνά από το ακουμπισμένο χέρι επάνω στο τραπέζι.
Εύκολα ανοίγει το μπουκάλι με το κρασί, ρίχνει στο ποτήρι.
Λίγο πιο μετά…
Μισογεμάτο ακόμα το μπουκάλι.
Και άλλο τσιγάρο μύρισε τον αέρα.
Αλλαγές στις εικόνες με το μπαλκόνι πρωταγωνιστή,
μέχρι το άκουσμα του κουδουνιού.
Είσοδος.
Εκείνη, νευρική, πάντα όμορφη,
πάντα έκπληκτη από το αναπάντεχο,
συναντά με το βλέμμα της το στρωμένο τραπέζι,
το τρυφερό κρέας που βασιλεύει στο μέσο του.
Τα άδεια αστραφτερά πιάτα,
το λουσμένο με φως τραπεζομάντιλο.
Είναι ένα γεύμα ,αγαπητοί μου,
που ο ένας νιώθει πως θα φέρει τον άλλον κοντά του.
Τον άλλον, που έχει φύγει από καιρό.
Απλά οι λέξεις που σημαίνουν αντίο
είναι δύσκολο να ειπωθούν από το στόμα…
Ένα γεύμα που το κρασί θα κυριαρχήσει.
Κανείς δεν τρώει σε αυτά.
Είναι φτιαγμένα,
το φαγητό να κοιτά με παράπονο
τα πιρούνια που ζηλεύουν τα μαχαίρια,
τα κεριά να λιώνουν μοναχά…
Η μουσική πάντα σύμμαχος στα σαλταρισμένα μυαλά
δίνει ερεθίσματα και εικόνες.
Ταξίδια που δεν θα γίνουν παρά τους όρκους
και πάλι λόγια,
λόγια που ειπώθηκαν και έσβησαν
με τον καπνό του τσιγάρου
μετά από μια νύχτα παθιασμένης ένωσης σωμάτων.
Είναι εμφανέστατο πως αυτό το γεύμα θα εξελιχτεί.
Πως το αίμα που τώρα κυλάει,
δεν είναι από το φουρνιστό κρέας στο πιάτο.
Πως στο τέλος,
κάποιος φεύγει πολύ μακριά,
κάποιος μένει να αναρωτιέται
και να μην πιστεύει αυτό που μόλις είδε να συμβαίνει.
Σαλόνι.
Το τηλέφωνο είναι στο πάτωμα,
τώρα που οι άνθρωποι ήρθαν.
Φωνές, λυγμοί…
Από όλους που κοιτούν από τα ματάκια στις πόρτες .
Εκείνη,
κάθεται στην καρέκλα με τα μάτια κάπου αλλού,
κοιτά εκείνον πάνω στο τραπέζι,
ματωμένο…
Κολλημένη βελόνα πικάπ το στόμα της…
…Babe you turn me on…
