Σ αυτό το σκοτάδι,
Δεν μιλάμε.
Ακούμε μόνο τις καρδιές,
Χαμηλά να κτυπούν.
Η αύρα σου,
Στέκεται όρθια μπροστά μου.
Αργά,
Αφήνει το φόρεμα της,
Να πέσει από τους ώμους.
Σε αυτό το σκοτάδι,
Είσαι εκεί.
Απέναντι μου.
Να με κοιτάς,
Γυμνή,
Όρθια.
Μια αίσθηση,
Σαν σπίθα,
Χαράζει διάδρομους,
Ανάμεσα μας.
Οι ανάσες δυναμώνουν.
Όπως η βροχή,
που τώρα χαράζει το τζάμι…
trip73p
1 1 / 0
2 /2 0 1 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου