Θέλω πάλι πολλά να μου πω...

Θέλω πάλι πολλά να μου πω...

να μπω στα μάτια μου,

να γίνω το δάκρυ μου,

τα μαλλιά μου

όταν φυσά ο αέρας,

να είμαι η άνοιξη μου,

μαζί με το χαμόγελο μου

το μαξιλάρι μου,

για τον βραδινό μου ύπνο...

το πέπλο τισ νύχτας μου,

να είμαι το βλέμμα μου

στο πως βλέπω τον κόσμο,

ο καθρέπτης μου

όταν δοκιμάζω ρούχα...

θέλω να είμαι η συντροφιά μου,

το αγκιγμα μου σε κάθε τι που πιάνω,

η σκιά μου να με ακολουθώ τισ νύχτες...

trip73p

31/3/2012

Ουτοπικό παραμύθι

Βροχή

μέσα στο μυαλό,

κύλισε στους

διάδρομους του

με ορμή,

κώλυσε στα μάτια,

έσβησε απότομα

τις ασπρόμαυρες εικόνες.

Έριξε φως,

χρώμα,

μυρωδιές απόλαυσης.

Πήγα εκεί,

αόρατο βήμα,

πόρτα που κουβαλάω

δίπλα μου,

εκεί,

ότι συμβεί,

δεν αλλάζει τίποτα.

Ουτοπικό μου παραμύθι.

αιώνες ανάσας 

το έχουν καλά στημένο

με τους ήρωες μου

οι καλύτεροι ηθοποιοί

να μου κρατάνε

σφικτά το χέρι

στον πραγματικό σας κόσμο.

Trip73p

29/03/2012

χωρις τιτλο

Ξέρεις?

Δεν σου είπα,

είναι αυτή

η γλύκα που αναβλύζει

όταν

σε σκέφτομαι να χαμογελάς...

ξέρεις?

Δεν σου είπα,

είναι και ο ήλιος

που με ακολουθεί,

πάντα όταν βρέχει

και στεγνώνει

το πάτωμα μου.

ξέρεις?

Δεν σου είπα,

είναι και η λάμψη στα μάτια,

οι φωτιές

που πετάνε

όταν θυμάμαι τα μάτια σου.

ξέρεις?

Δεν σου είπα,

ξημέρωσε πάλι

εδώ στην παραλία

με εσένα αγκαλιά

και με έπιασα να σκέφτομαι εσένα!!!!

trip73p :-)

28/03/2012

Επάνω στον τοιχο

Μικρά μυρμηγκάκια

ανεβαίνουν από το σπασμένο

ξύλινο πάτωμα

στον τοίχο.

Αθόρυβο βουητό

τροχοφόρα,

κόρνες,

άπειρα πόδια,

επάνω στον τοίχο μου,

πληθαίνουν.

γίνονται χιλιάδες.

έρχονται με πλοία,

ποντοπόρα.

Χτίζουν πόλεις,

λιμάνια,

γέφυρες,

τρένα,

σπίτια.

φτιάχνουν χώρες,

πολέμους,

χάνουν,

νικούν,

πεθαίνουν,

γεννούν.

ΑΑ!!!

Άτιμα μικρά μυρμήγκια,

μου μαυρίσατε τον τοίχο

με τα παραμύθια σας!!!!

Trip73p

22/03/2012

Εσωτερική εξουσία

Σήμερα,

η φαντασία καταστρέφει

τα μεγάλα της κτίρια,

τις δόξες της,

αφήνει σκουπίδια,

βρομιά,

αιωρούμενες εικόνες

να παραπλανιούνται.

Χαοτικές φωνές ανθρώπων,

από διαφορετικούς αεροδιάδρομους,

ωρύονται.

τώρα συσπειρώνονται

σε μόνο μία,

κραυγάζοντας δικαιώματα.

Τώρα...

Όταν η απέναντι τραγουδισμένη όχθη

φαίνεται στα μάτια μου πιο κοντά από κάθε φορά…

κάθε έλεγχος,

αργοσβήνει.

Η ουσία

έχει καθίσει στην κούπα του καφέ,

που ένα χέρι την πήρε να την πλύνει.

Τότε,

φοράω τα μαύρα,

τα καλά μου.

γίνομαι η καταιγίδα

που θα βρέχω με δύναμη τους δρόμους,

Trip73p

21/03/2012

Η Αίσθηση του πέφτω...

Αίσθηση του πέφτω,

χαλάρωση

με αρκετές δόσεις ηρεμίας

και δροσερού αέρα.

Αίσθηση του πέφτω,

απότομα,

χωρίς φρένα,

επιταχύνω...

Αίσθηση του πέφτω.

που?

Στο κενό!

μα...

κοιμόμουν βαθιά.

η αίσθηση του πέφτω

αιωρούμενου στα σκοτάδια?

Βυθίζομαι σε μαύρη λίμνη?

Νιώθω ιδρώτα να αναβλύζει

μαζί με το άγνωστο.

Άλλη μια αίσθηση

δίπλα για συντροφιά

τρόμος!!

Έλα...

ξέρω είναι

μία αίσθηση κακού ονείρου

ξύπνα!

Trip73p  :-)

19/02/2012

Ενα τραγουδάκι!

Έχω έναν άγγελο

κάθε βράδυ,

μου θυμίζει ότι ζω

κάθε μέρα,

μου λέει

είναι μια άλλη μέρα.

έχω έναν άγγελο

κάπου μακριά,

άλλα με ένα τικ

έρχεται κοντά,

συντροφιά μου

αλλάζει το μυαλό μου.

αλλάζει την καρδιά μου.

έχω έναν άγγελο

μου τραγουδά,

μέσα στην απελπισία μου,

γελάει στην μαυρίλα μου,

έχω έναν άγγελο,

θα χαρεί μαζί μου,

θα πετάξει μαζί μου,

αλλάζει το μυαλό μου,

αλλάζει την καρδιά μου.

trip73p

19/03/2012

Μαμά,Μπαμπά,κάποιος μπήκε μέσα..

Στην ήσυχη νυχτιά

κάποιος σκαλίζει

την πόρτα.

Μαυροφορεμένη φιγούρα

γλιστρά στο σπίτι,

ανακατεύει...

Μαμά,

Μπαμπά,

κάποιος μπήκε μέσα...

Στην ήσυχη νυχτιά,

ήρθαν οι φωνές,

να πάρουν την θέση της.

Η πάλη δυο ατόμων,

τα έπιπλα να σπάνε,

παιδιά να κλαίνε...

Σε αυτή

 την νυχτιά της φασαρίας,

ένας πυροβολισμός

έφερε ξανά την σιωπή.

Λυγμοί

από το σπίτι,

την συνοδεύουν τώρα.

Αθόρυβες σειρήνες

έξω στο δρόμο

μαζεύονται

μαζί με τους περίεργους ανθρώπους.

Trip73p

15/03/2012

Ημέρα χωρίς ήχο

Με ακτίνες ηλίου

ξύπνησα χαμογελαστός.

Δεν άκουσα

την γνωστή φασαρία απ' τον δρόμο έξω.

Άνοιξα το ραδιόφωνο...

Ησυχία.

Γλυκιά ησυχία,

σε όλη την πόλη.

Βγήκα στο παράθυρο,

αυτή η μελωδία της ησυχίας

μου χαϊδεύει τα αυτιά.

Χαμογελαστοί επιτελούς οι άνθρωποι

στους δρόμους,

χαιρετιούνται αμέριμνοι

κάτω απ τον

ηλιοφώτεινο ουρανό.

Τα δεντρά,

δεν είχα προσέξει ποτέ,

υπάρχουν στον δρόμο.

Κατέβηκα,

ανάμεσα στους ανθρώπους.

Χωρίς κανείς

να προσδιορίζει

την αιτία,

απλώνεται σαν θάλασσα,

ο γλυκός ήχος του τίποτα.

Οι άνθρωποι

έστησαν σήμερα

χορούς στην πλατεία.

Παρατημένα λεωφορεία,

αυτοκίνητα παντού,

καμιά μηχανή

δεν ακούγεται να λειτουργεί.

Μυρίζω την αμυγδαλιά

που έχει ανθήσει.

Ένιωσα απαλό αεράκι επάνω μου.

Όλοι στην πλατεία έστησαν χορό.

Φωνάζουν... 

δεν ακούω.

Άρχισε αέρας.

Φυσάει;

Άρχισε αέρας πιο δυνατός,

μακρινό βουητό που πλησιάζει

Έρχεται πάλι ο ήχος...

Καυτός!

Αθόρυβος!

καίει σάρκες,

εξαϋλώνει τις πλατείες,

τους ανθρώπους,

που δεν κρυφτήκαν.

Δεν φοβήθηκαν

αυτό που ένιωσαν να έρχεται από μακριά.

Trip73p

11/03/2012

Νοητά,πάλι.

Σαν μόνος να περπατώ

πάλι εδώ, 

στην παραλία

που έρχομαι συχνά,

νοητά.

Σήμερα,

γελάω για την θλίψη

που έχω μέσα μου

και χοροπηδώ

σαν μικρο παιδί.

Παίρνω πινέλα,

χρώματα,

ζωγραφίζω,

την θάλασσα

κίτρινη,

τον ουρανό πορτοκαλί.

Χρώμα!

Χρώμα!

Χρώμα παντού!

στην μουντήλα των ονείρων μου,

στους βαρετούς καθημερινούς εφιάλτες.

Σταμάτησα να περπατώ.

Άγαλμα,

ακούνητος,

εδώ στην παραλία,

να απολαμβάνω

την όμορφη εικόνα

μέσα μου 

που άλλαξα.

Αποσβολώθηκα από την ομορφιά,

κάθισα καιρό,

δεν είδα την άμμο

που με έκανε όμηρο της.

                                                                                                                                    trip73p

                                                                                                                                                                             11/03/2012

ιστορια που δεν ενδιαφερει κανεναν

Μια μέρα,

όταν το πιστόλι θα μου έχει πετάξει

τα μυαλά μου στον τοίχο,

θα κάτσω να σας πω μια ιστορία.

Μια ιστορία που δεν θα ενδιαφέρει

κανέναν.

Θα κάτσω εκεί,

άυλος,

μέσα στα χυμένα μου μυαλά,

πάνω απ το άψυχο μου

που θα το σκουλικιασει το χώμα

να σας γράψω μια ιστορία,

με μαρκαδόρο

θα την αποτυπώσω

στον τοίχο,

με κορνίζα να την στολίσω,

ένα μοναδικό υπερθέαμα,

κόκκινων χρωμάτων

και αηδιαστικής δυσοσμίας.

το αποτύπωμα μου

στον απίστευτα εγωιστικό υλικό μου κόσμο

που ακόμα αναπνεύω.

θα σας πω μια ιστορία

κοινή για πολλούς

ανούσια για άλλους

με την βια που ασκήσατε επάνω μου

τα ανθρώπινα μου χρόνια.

Τα όνειρα που χαμογέλασα,

κοιτώντας τα να μην γίνονται άγγιγμα

τους χιλιάδες φόνους μου καθημερινά...

Και σε ότι αφήνω

στην υλική υπόσταση,

που φταίω όταν ανασαίνει,

θα τους πω

ότι άγγελος

όταν θα έρθει η ώρα θα τους περιμένει...

Μια μέρα

όταν το πιστόλι θα μου έχει πετάξει

τα μυαλά μου στον τοίχο

θα κάτσω να σας πω μια ιστορία.

Μια ιστορία που δεν θα ενδιαφέρει

κανέναν.

Και θα είναι όμοια με χιλιάδες άλλες.

trip73p

07/03/2012

Στην γωνία.

Ναι!

είμαι η φωνή σου,

σε κάθε χάσμα της αγωνίας σου,

σε κάθε παθιασμένη κοινωνική σου

συναναστροφή.

Ναι!

είμαι η φανερή σου βιντεοκάμερα,

της ηδονής σου,

πραγματικότητα,

όταν το ζωνάρι αφήνει σημάδια στα πλευρά.

Ναι!

είμαι ο μπλε σκούρος καπνός

μέσα στα πνευμόνια σου,

το κάψιμο στην καρδιά σου

το ουριακτό σου τις μοναχικές νύχτες.

Είμαι ο φανταστικός σου,

σπασμένος καθρέπτης.

Αυτός που τώρα κοιτάς

τα μύρια κομμάτια του.

Είμαι η προσωπικότητα σου

βρόμικη

κουρελιασμένη

στην άσπρη της γωνιά.

Trip73p

07/03/2012