Δες εδώ,
στον
μικρο βυθό,
τσακισμένες χαρές.
Πλοία διαλυμένα
έφτιαξαν τον άπατο βυθό,
ρηχό.
Κάποιες νυχτιές
σαν αυτή,
μικρά ξωτικά
σκαρφαλώνουν επάνω μου
να
μου θυμίσουν
τις μικρές,
για άλλους,
δοξασμένες ήττες μου.
Εκεί αρχίζει η συρρίκνωση.
Η αηδία για την ζωή.
Τα μικρά ξωτικά,
γίνονται στοιχία,
εφιάλτες,
πλακάκια
σε ένα μπάνιο
που μετράω ασταμάτητα,
μικρο παιδί,
τρομαγμένο
με
τις εικόνες,
μέχρι να έρθει το φως,
να
με δει να σέρνομαι
παραδομένος στο πάτωμα.
Δες εδώ,
κοιτάω τον βυθό,
δίπλα μου
οι τσακισμένες χαρές
είναι πάλι στην θέση τους.
Ανάβω τσιγάρο
σιδερώνοντας το εγώ μου.
Trip73p
06/04/2012
