Σε
αυτή την παραλία,
κοιτώ
την άμμο.
Επέκταση
της,
μία
τρεμουλιασμένη θάλασσα
με
μικρά νησάκια
να αγωνίζονται επ άπειρον
με
τα κύματα.
Ρίχνω
κλεφτιές ματιές
στα
αεροπλάνα.
Ο ήχος τους,
η θάλασσα,
μουσική
στο ήσυχο τοπίο.
Εδώ
στην παραλία,
κατάλαβα
ότι δεν μπορώ
να
ξεφύγω από μένα,
και
γελάω πονηρά,
για όσα έχω σκεφτεί
να
κάνω
και
τα έκανα.
Κάποιος
κολυμπά,
τα
αεροπλάνα χαμηλώνουν αργά,
τα νησιά ακόμα παλεύουν...
Όλα είναι μπροστά μου
και
μία αόρατη δύναμη,
τόσο
κοντά μου,
να
μου κρατά το χέρι.
Εδώ
στην παραλία,
παραδέχομαι
πια
τις αλήθειες μου,
Τις
ζωγράφισα στην άμμο
με
το πιο γλυκό χαμόγελο μαζί.
Trip73p
14/05/2012
